Chuugi - Loyaliteit

De samoerai waren loyaal tot in het extreme. Zij volgden hun meesters van het leven tot in de dood en alles dat daar tussen lag. Als we kijken naar loyaliteit in het trainen van martial arts was en is dat niet anders (maar wel gelukkig minder extreem). 

​

In het oude Japan waren scholen voor de krijgskunst (dojo's) niet open voor iedereen. Alleen op uitnodiging van een gerespecteerd lid en na goedkeuring van de Sensei (leraar) kon iemand toetreden tot een dojo. Het toetreden tot een dojo betekende dat je een levenslange student werd van de school en de Sensei die daar les gaf. Het wisselen van dojo was dan ook een beschamende actie.

​

De loyaliteit aan een school en Sensei gaat echter ook over de belangen van de groep die daar traint. Het belang van de groep moet te allen tijde voor het belang van het individu gaan.

​

Naar gelang het aantal jaren dat je leerling was bij een dojo kreeg je, in opdracht van de Sensei, steeds meer verantwoordelijkheden binnen de school, om uiteidenlijk zelf uit te groeien van leerling naar leraar.

 

Het mooiste compliment dat een Sensei kan krijgen is dat zijn leerlingen, na jarenlange fysieke en mentale training, hem voorbij streven in Bushido.